Terug van weggeweest!

Ik ben nu inmiddels over de helft van mijn tijd in Kaapstad. Om dit te omschrijven gebruik ik één woord: BIZAR. Ik wil deze mooie plek niet verlaten.. Want wat het is het hier prachtig. Wakker worden met elke dag een zonnetje en wanneer ik naar mijn werk rij kijken naar adembenemende uitzichten. Ik heb nogsteeds totaal geen besef hoeveel geluk ik heb dat ik deze ervaring mag meemaken. En wat ben ik stiekem trots op mezelf dat ik hier zit. Het heeft namelijk jaren in mijn hoofd rond gespookt en nu ben ik hier toch maar mooi. Ik zeg het nog maar een keer: BIZAR..!!! Op het moment dat ik dit schrijf is het inmiddels 11 november. Terwijl de datum waar ik eigenlijk over moet schrijven 17 oktober is.. Voor de zoveelste keer ga ik dan ook nu benoemen dat een blog bij houden echt veel werk is. Daarnaast vliegt de tijd echt om. Ik heb niet het idee dat ik 24 uur in een dag heb. Hierbij dus een samenvatting van de afgelopen weken.. Ik heb een deel van de week van 17 oktober nog bij weten te houden zoals te lezen is. Daarna geef ik even wat hoogtepunten weer van mijn weken hier aangezien ik echt vergeet wat ik allemaal doe en geen tijd (soms geen zin) heb om ook de blog bij te houden. Sorry not sorry.

Deze week (17-10) ben ik elke dag naar Life Health geweest om aan mijn project te werken. De literatuurstudie is bijna klaar en de rest van de opzet van het verslag eigenlijk ook wel. Het is aankomende week tijd om de interviews uit te werken en af te nemen. Hier heb ik zin in!! Eindelijk iets anders dan hele dagen achter mijn laptopje zitten, maar juist echt in contact komen met de patiënten. Ik kijk hier dan ook wel naar uit. Ik mis het werken in de praktijk namelijk wel. Het afgelopen jaar heb ik namelijk 32 uur per week bij Kentalis stage gelopen, en dat is me echt super goed bevallen. Het is dan ook erg vreemd om nu in een organisatie te komen die eigenlijk niet naar je omkijkt en waar je niet in de praktijk daadwerkelijk aan het werk bent.

Maandag ben ik met Marit mee naar een dokter geweest. Ze was de dag ervoor in het zwembad gegooid tijdens de poolparty en is toen op haar oor terecht gekomen in het water. Ze hoorde niks meer aan een kant en wilde voor de zekerheid even naar de dokter. Samen zijn we toen naar een dokter gegaan in Claremont. Het was een heel klein praktijkje maar wel interessant om een keer mee te maken hoe dat hier gaat bij de dokter. De behandeltafel was een bureaustoel haha. Maar verder was de dokter helemaal goed. Marit had een gat in haar trommelvlies wat op een driehoek zou lijken. De dokter zei dan ook tegen mij dat ik even mocht kijken. Na drie keer vragen of het niet een vies gezicht was en de bevestiging had gekregen heb ik gekeken. Heeel vreemd om te zien hoe een oor er van de binnenkant uitziet en daarnaast om gewoon een gat te zien.. Ik kreeg toch wel even de kriebels. Daarna zijn we weer naar huis gereden en in de avond heb ik weer eens een keer zelf gekookt! Verder ben ik deze week nog lekker een dagje naar het strand geweest met Marit, Tamara, Julot, Ilse, Babette, Charlotte, Teun, Linda en Paul. Gezellig met een grote groep even een middagje relaxen. Als we zien dat het een dag heel erg lekker weer word (27 graden) dan plannen we dat we vroeg naar Life Health gaan om aan het project te werken om vervolgens op tijd weg te kunnen gaan. Twee vliegen in een klap, ideaal toch! Ook heb ik weer een avondje doorgebracht bij de Bierpong, het gooien van de balletjes gaat steeds beter. En vrijdag hebben we het weekend ingeluid door lekker uit eten te gaan. Daarna zijn we bij het huis van Marit gaan zitten om gezellig met wat anderen wat te drinken en te kletsen om vervolgens naar het centrum te gaan. We gingen deze keer naar 169, hier hadden we van andere al veel goede verhalen over gehoord. Dit is een club/kroeg met heel leuke muziek, voelt echt een beetje als thuis. Het was dan ook echt een super leuke avond en we hebben weer genoeg meegemaakt. Het weekend hebben we eigenlijk niet veel gedaan. We zijn wat gaan eten bij een Foodmarket. Dit is echt super leuk, een heel leuke sfeer en echt honderd soorten eten. Op de zondag (20-10) zijn we naar Cheeta Outreach geweest. Hier kon je rondkijken, een rondleiding krijgen en cheeta’s aaien. De cheeta’s waren niet volgespoten zodat ze kalm zouden blijven even ter informatie. Ze waren gewoon heel erg tam. Daarnaast waren er alleen dieren die niet meer terug het wild in konden, dus daarom wordt er voor ze gezorgd bij Cheeta Outreach. Toen we eenmaal de kooi in mochten moesten we een bepaalde route lopen om bij de Cheeta te komen. Wanneer we er aankwamen had de Cheeta er nog geen zin in en stond hij op. Dit lieten de begeleiders helemaal toe en ze gaven ook aan ons aan dat een Cheeta zelf aangeeft of hij er zin in heeft of niet. Na nog even wachten buiten de kooi mochten we weer terug. In tweetallen mochten we de Cheeta aaien. Ik had de vacht eigenlijk veel zachter verwacht. De Cheeta maakte de hele tijd een soort spinnend geluid waaruit je kon opmaken dat hij wel wel fijn vond. Op dat moment kreeg ik wel even een besef hoe bizar het is dat ik gewoon een cheeta aan het aaien was.. Gaaf om een keer mee te mogen maken, en daarnaast mooi om te zien hoe er om wordt gegaan met deze dieren. Zo ontzettend zorgzaam. Na de cheetah’s heb ik een middagdutje gedaan om vervolgens wat drankjes te drinken bij Café Caprice. Heel gezellig, maar wat een fancy tent. Mensen komen daar echt om gezien te worden. Aparte sfeer hangt er dan ook, maaaar prima om wat tijd door te brengen met het strand als uitzicht.

Maandag (21-10), besefmomentje hoe snel het weekend voorblij vliegt. Misschien nog wel sneller dan weekenden in Nederland. De ouders van Babette kwamen een weekje over en daarom had ze voorgesteld om met een aantal te gaan Poolen bij Stones. Dit is een vaste prik in de week. We hebben een paar potjes gespeeld en het weer eens erg gezellig gehad. Ik had wel besloten om een beetje op tijd naar huis te gaan aangezien er nog een drukke week te wachten stond. De dinsdag was ik uitgenodigd voor een Braai omdat Jaap jarig was. Een braai houd hier in dat je zelf je eigen drinken en eten meeneemt en gewoon voor de gezelligheid bij elkaar bent. Van te voren was ik erg moe en had in mijn hoofd dat ik alleen voor een drankje zou blijven om vervolgens naar bed te gaan. Dit was alleen toch net iets anders gelopen.. Ik was uiteindelijk pas om half 3 thuis.. Dat krijg je er van wanneer je met leuke mensen bent en daarnaast om mee te gaan in het impulsieve leven wat Zuid-Afrika mij bied.

Zo, en nu de samenvatting van de weken na 21 oktober. (Niet chronologisch) Ik heb voor het eerst in mijn leven Halloween gevierd. Dat is hier blijkbaar echt een ding. Super super leuk! Samen met Tamara, Babette, Ilse, Charlotte en Julot hebben we een outfit bedacht en zijn we uiteindelijk als scary dolls gegaan. Althans we hebben het geprobeerd. We zijn toen naar Shimmy’s geweest, daar was een georganiseerd halloweenfeest. Het lijkt eigenlijk een beetje op carnaval. Iedereen is verkleed en er hangt een heel goede sfeer. Overigens is de muziek wat beter : ))). Na het feest zijn we nog in onze outfits naar 169 gegaan op longstreet. Hier waren toch wel wat minder mensen verkleed, dus we hebben nogal wat blikken op ons gekregen. Gelukkig waren er ook zat mensen die onze outfit heel gaaf vonden!

Tussen alle drukke dagen door had ik ook even de tijd gevonden om eens een avond thuis te blijven. Blij verrast was ik ook toen ik zag dat ik FINDING DORY kon kijken. Echt wat een geweldige film. Deze ga ik nog tien keer vaker kijken. Jongens dit is een aanrader!!!!!

Tijdens de vaste avonden op donderdag bij de bierpong ben ik eindelijk een keer in de halve finale gekomen. De weg er na toe was overigens hi-la-risch maar deze zal ik jullie besparen. Ik speelde met Rens en Jaap maar op het eind alleen nog met Rens omdat Jaap iets te diep in het glaasje had gekeken. Maar Rens en ik bleken een goed team want jahoor in de halve finale stonden we. Iedereen was eigenlijk verbaasd dat wij als Nederlanders daar stonden. Want er zijn erg veel Amerikanen en die zijn GOED! Helaas helaas wel verloren maar we hadden niet diep verloren. De tegenstander had ook nog maar 1 cup. Dus we hebben het aardig gedaan. We waren dan ook wel aardig trots!

Samen met een grote groep was het weer eens tijd voor MZOLI’S. Ook dit verveelt nooit. Gewoon omdat er zoveel verschillende mensen zijn, er echt een bizar leuke sfeer hangt en er gewoon zoveel gebeurt in een township dat het elke keer weer indrukwekkend blijft. Dit keer ben ik met een andere groep gegaan. Zij waren nog niet eerder geweest dus dat was des te leuk! Weer zo ontzettend genoten daar.

Aantal dagen later werd ik weer uitgenodigd voor een Wijn proeverij en dat kan ik natuurlijk niet overslaan. Heel chique gebeuren is dat toch. Maar wat een uitzicht had ik daar ook. De plek van de wijn proeverij was echt prachtig. Met zonsondergang verschillende witte wijnen proeven uit de top van de Zuid-Afrikaanse wijnen is dan ook wel echt een geluksmomentje.

Naast thuis in mijn kamer een film kijken heb ik laatst ook een film gekeken bij House 89. Hier wonen twaalf mensen en ik ga eigenlijk heel vaak met hun om. Super gezellig. Je kan daar gewoon altijd even binnen lopen om gezellig te kletsen of een drankje te doen. De dag van de electies in Amerika was aangebroken en de uitslag was niet zoals de Amerikanen hier hoopte. Ik heb inmiddels best wat Amerikanen leren kennen en ze waren er letterlijk kapot van. Die avond hebben we dan ook heel ironisch de film gekeken: White House Down.

XX