Bierpong, foodmarket en de PINGUÏNS!

Tijdens het schrijven besef ik me dat ik helemaal nog geen goed beeld heb geschetst over waar ik leef. Ik woon in een populaire studenten wijk in Kaapstad genaamd Observatory. Ik woon samen met nog 5 anderen studenten waaronder Tamara. De rest van de mensen die ik heb leren kennen hier wonen allemaal op loopafstand. Meestal is het ongeveer 2/3 minuten lopen, dat is dus echt heel erg fijn. Onderling hebben we ook veel contact en spreken we bijna elke dag wel met iemand af om iets te doen of om samen te eten. In huis hebben we schoonmaakster die om de dag komt schoonmaken. Hoe ideaal is dat in een studentenhuis?! Een keer stond ik de afwas te doen terwijl de schoonmaakster er was en dit vond ze niet goed. Ze stond er op om dit zelf te doen. Ook moeten we elektriciteit in de supermarkt kopen. Echt super raar eigenlijk hoe dat gaat, je betaald daar geld en krijgt een bonnetje met een code die je dan thuis moet invoeren. Samen met Tamara en Marit deel ik ook een auto. Elke dag moeten we naar Life Health Esidimeni in Mitchells Plain (Township) Dit is een revalidatiecentrum waar mensen 6 weken verblijven. Wij zijn hier om een project op te richten, onderzoek te doen om daar dingen te verbeteren. Mijn project is gericht op Social Work. Een supermarkt zit ook op 3 minuten loopafstand. Ik heb tot mijn grote schrik ondervonden dat ze hier geen paprika chips hebben. En de mensen die mij kennen weten dat dit mijn ultieme craving is. Dat is dus afkicken. (PS: je mag best een zak opsturen naar 8 Disa Avenue, dan ben ik je eeuwig dankbaar.) Dé straat van Observatory genaamd Lower Main Road is op 5 minuten lopen. Dit is de hip en happening van Observatory. Hier zijn wat barretjes, uitgaansgelegenheden en restaurants. Echt ideaal dat dit allemaal zo dichtbij is. Wanneer het hier donker word, nu rond 18:40 kan je hier absoluut niet meer alleen over straat. Zelfs niet eens met z’n drieën. Ik neem dan ook vaak de uber, dit is een veilige taxi en is niet zo duur. Er lopen echt mega veel zwervers over straat en ik heb inmiddels al heel veel verhalen gehoord over dat mensen zijn overvallen. Super creepy. Ik neem dan ook elke keer dat ik weg ga zo min mogelijk mee en ben echt super alert. Ik betaal liever elke keer voor een uber dan dat ik de ervaring mee moet maken dat ik word overvallen. Heel vreemd eigenlijk dat ik hier zo mee bezig ben want ik voel me best veilig hier. Ik ben best gewend aan de omgeving en je doet gewoon je ding. Overdag kan je gelukkig wel gewoon met z’n tweeën over straat. Ik besef me wel hoe goed wij het hebben in Nederland. De armoede is hier echt bizar groot en het is soms ook gewoon echt naar om dit allemaal van dichtbij mee te maken.

Woensdag hadden Tamara en ik om 11:00 een afspraak bij Life Health. We liepen mee met de Ward Round, dit houdt in dat verschillende doctoren, fysio therapeuten, verpleegkundigen, spraak therapeuten en een social worker langs gaan bij de patiënten om te kijken hoe het gaat. Dit houdt in dat er dus ongeveer 12 mensen aan bed komen bij de patiënt om te oordelen hoe het gaat en wanneer de patiënt naar huis mag. Best bizar eigenlijk, het lijkt mij namelijk absoluut niet prettig dat wanneer ik ziek in bed lig er mensen over mij gaan praten waar ik bij ben. Niet erg patiënt vriendelijk.. Deze dag was het erg lekker weer namelijk 25 graden. Het is hier niet zo vochtig als in Nederland en de zon hier is vele malen sterker. Omdat we om 9:00 al op Life Health waren besloten we om rond 13:30 naar huis te gaan en ons om te kleden voor het strand. Met de auto zijn we naar Clifton Forth gereden en hebben we lekker een middagje doorgebracht op het strand. Heeeerlijk. Hier kan ik zeker wel aan wennen.

Donderdag zijn we weer naar Life Health geweest. Dit was niet echt een productieve dag. We hebben interviews opgesteld en wat afspraken gemaakt voor de week erop. Na drie uurtjes aanwezig te zijn, hadden we het dan ook wel gezien. We besloten lekker op tijd naar huis te gaan. In de middag heb ik samen met Tamara en Marit een lekkere lunch gemaakt. Daarna ben ik mijn bed weer ingedoken. Het is echt standaard hier dat ik een middagdutje ga doen. In de nacht slaap ik hier niet zo goed en ik ben elke dag vroeg wakker, dus om in de avond nog iets te kunnen doen ga ik regelmatig even een powernapje doen van een half uur. In de avond was het weer tijd voor bierpong. (Vaste prik op donderdagavond) Samen met nog wat anderen hadden we ons ingeschreven. Ik zat samen in een team met Charlotte, mijn naamgenootje hier. We waren nog best ver gekomen! De Amerikaanse studenten doen hier ook vaak en mee en zijn erg goed. Ze scheppen dan ook regelmatig op dat ze zo goed zijn. Heerlijk omdat een Amerikaans team in te maken. Weer een super gezellige avond gehad bij FOREX. Het is echt een leuke kroeg om veel nieuwe mensen te leren kennen!

Vrijdag was ik weer eens om 7:00 wakker, zoals ongeveer elke ochtend.. Gelukkig nog even in slaap gevallen en me daarna klaargemaakt om te gaan naar Life Health. We hebben daar een training gevolgd die werd gegeven door het personeel. Super interessant. Een keer in de twee/ drie weken geeft een discipline een training aan de andere disciplines. Deze keer waren de fysiotherapeuten aan de beurt. We krijgen dan veel informatie en er wordt veel verteld, gelukkig deden we ook wat praktische dingen. Heel leuk om te doen en daarbij krijg je meer zicht op hoe een patiënt zich voelt in verschillende situaties. Vandaag was het echt een super regenachtige dag. Wanneer ik op mijn kamer zit en bijvoorbeeld wat drinken wil halen, mijn was wil doen of wil gaan douchen moet ik elke keer een klein stukje door de regen lopen omdat mijn kamer niet direct zit aangesloten aan het huis. Niet bepaald ideaal.. In de avond stond een wijnproeverij gepland met wat mensen die we hebben leren kennen. We werden op een gastenlijst gezet, maar dachten dat dit niet zo heel serieus zou zijn. Nou dit was het dus wel.. Het was echt heel fancy en er waren zelfs professionele wijnproevers aanwezig (Mensen die geld krijgen om wijn te proeven en te beoordelen) Niet echt wat we in gedachten hadden maar voor 70 rand (ongeveer 5 euro) mochten we 7 wijnen proeven. Deze wijnen behoorden tot de top 12 beste wijnen van Zuid Afrika. Van te voren wisten we niet welke wijn welke was en wisten we ook niet de prijs. We mochten dan op een blaadje alle wijnen ranken en op het eind kregen we te horen hoe de wijnen heten en hoe duur ze waren. Het waren allemaal rode wijnen, en alhoewel ik niet een grote fan ben van rode wijn, waren de meeste toch wel heel erg lekker. Na het proeven van alle wijnen had ik een ranking gemaakt, en achteraf blijkt dat mijn nummer 1 ook de duurste was haha. Na de wijnproeverij hebben we in onze wijk (Observatory) nog wat gegeten met een groepje en nog bij Marit haar huis wat gehangen. Daarna ben ik lekker mijn bed in gedoken rond 1 uur.

Zaterdag stond op de planning om naar een Foodmarket te gaan genaamd Old Bisquit Mill. Samen met Marit, Els en Tamara zijn we daar lopend heen gegaan en hebben we daar een paar uur rond gelopen. Zo ontzettend veel lekkere dingen daar en ook vanuit allerlei culturen. Zelfs kroketten waren aanwezig. Ik heb het voor mekaar gekregen om me niet aan de kroketten toe te geven maar om voor een gezond broodje te gaan met kip en avocado. Daarna heb ik een heel lekkere ijskoffie gedronken. Deze was echt top, alleen voor de koffie zal ik daar al terug komen, daarnaast is de sfeer ook echt heel erg leuk. Marit werd door een paar huisgenootjes gevraagd om mee te gaan hiken op Devils Peak. Ze vroeg ons mee, enthousiast besloten we om mee te gaan. Het is super gaaf om zulke mooie uitzichten te zien en daarnaast hadden we ook echt even een workout nodig, want van sporten komt het hier niet echt. Daarbij betaal je voor een sportschool hier 60 euro per maand. Dus dan maar regelmatig gaan hiken. We zijn ons toen thuis gaan omkleden en toen zijn we naar Devils Peak gereden samen met Simone, Johanna, Eva, Marit, Els en Tamara. My god wat was dit pittig. Het enige wat ik die dag had gegeten was een half broodje op de foodmarket wat ervoor zorgde dat ik halverwege de berg nogal duizelig was. (We begonnen rond half 3 te lopen in de brandende zon) Ik weet het, niet heel verstandig maar ik ben eigenwijs en dacht dat het wel lukte.. Maar heelhuids heb ik de top behaald en wat was ik daar blij mee. Deze berg was zo ontzettend steil dat ik het voelde branden in mijn kuiten. Daarbij waren er veel losse stenen wat maakte dat het echt een klim werd. Mijn zwakke enkeltjes hebben de tocht deze keer wel overleefd maar waren helemaal dik en pijnlijk erna. Wel ben ik meerdere malen uitgegleden en op de momenten dat ik me wilde vastpakken aan een boom, was het ook nog zo dat ik ipv een boom een doornstruik vast pakte.. Het was de klim zeker waard want het uitzicht was weer weergaloos mooi. We hebben ongeveer 3 uur gedaan om op en neer te gaan. Deze klim was echt vele malen zwaarder dan Lion’s Head. Moe maar voldaan zijn we naar huis gegaan en heb ik lekker even gedoucht. In de avond heb ik samen met Ilse, Charlotte, Babette, Julot en Tamara lekker speciaal biertjes gedronken bij Neigbourhood. Het personeel was hier alleen niet bepaald vriendelijk. Zonder te vragen kregen we de rekening voor onze neus geschoven met als mededeling dat we nu moesten betalen omdat de medewerkster klaar was met werken en ze anders haar tip niet kreeg. Als ze dit wat subtieler had gebracht was het allemaal prima, maar het was echt super lomp. Blijkbaar krijgen deze mensen alleen de fooi mee van de tafel waar ze aan hebben gewerkt.

Zondag werd ik wakker ZONDER SPIERPIJN, hoe is dit mogelijk?! Vandaag zouden we onze gedeelde auto met vijf inruilen voor goedkopere auto’s. Dit hadden we besloten omdat het niet heel fijn was om zo afhankelijk te zijn van elkaar. Ik deel nu samen met Marit en Tamara 1 auto. Super fijn want het is veel makkelijker te regelen om zo ergens een dagje heen te gaan. Er stonden twee dezelfde auto’s klaar, alleen de kleur was anders. Een gouden en een blauwe. Wij kregen de blauwe. Het voelt echt als ons eigen autootje, heel leuk! Na het ophalen van onze auto zijn Marit, Tamara en ik doorgereden naar Houtbay waar Simone, Eva, Charlotte (weer een andere) en Els op een marktje waren. Daar hebben we lekker geluncht en een smoothie gedronken om vervolgens met z’n allen naar Boulders Beach te gaan. Naar de PINGUINS! Zo ontzettend leuk om pinguïns van zo dichtbij te zien. Helaas konden we niet echt zelf met de pinguïns op de foto omdat er een mannetje stond om de afstand te bewaren en daarbij was het heel erg toeristisch. Mogelijk gaan we dan ook nog een keer terug om echt nog betere foto’s te maken. Overigens heb ik wel wat mooie kiekjes kunnen maken van de pinguïns. Het was echt een heel gezellige dag. De dagen vliegen echt om hier, helemaal de weekenden. Het voelt echt als een soort vakantie die eindeloos duurt, helaas zijn we hier ook om nog te werken dus morgen moeten we weer om 9:00 paraat zijn bij Life Health.

Maandag was het echt een heerlijke dag. Het was eindelijk weer even echt goed weer, 26 graden, en waren vroeg naar Life Health gegaan zodat we in de middag nog even naar het strand konden. Super chill dus. Tamara en ik zijn weer naar Clifton 4th gereden omdat het daar laatst zo beviel. De zon brand hier echt super lekker, echt heel anders dan in Nederland. Jammer genoeg was het zeewater echt ijs en ijskoud dus daar heb ik maar geen duikje ingenomen. Simone en Eva (Zij komen uit Duitsland) kwamen ook nog langs op het strand en na een middagje zonnen zijn we nog wat gaan drinken bij The Bungelow. Super leuk tentje met allemaal loungeplekken waar je uitgebreid kon liggen. Hier komen we zeker nog een keer terug!